Słoń stoi na skwerze między ulicami Poznańską a Szczecińską w centrum Warszewa. Wykonał go w 1934 roku niemiecki rzeźbiarz Kurt Schwerdtfeger  – który prowadził klasę rzeźby w Szkole Rzemiosł Artystycznych przy placu Kilińskiego (obecny budynek WZDZ).

Fontanna

Betonowa rzeźba stanęła w centralnej części owalnej niecki fontanny. Figura była podłączona do wody i zaprojektowana tak, że z uniesionej trąby słonia tryskała woda. Fontanna działała jeszcze po wojnie, aż do lat 60-tych. Zasypano ją po 1986 roku zamieniając w piaskownicę. Od tamtej pory rzeźbę kilkakrotnie restaurowano, zlikwidowano instalację wodną, a trąbie słonia nadano nowy zakrzywiony kształt. W 2004 roku remontu doczekał się cały skwer, zaś rzeźbę gruntownie zrekonstruowano. Przypadkiem zmieniono też datę umieszczoną na cokole rzeźby – zniknęła cyfra 4, a osoby konserwujące figurę wzięły ozdobny wieniec pośrodku daty za cyfrę 0. Dlatego teraz zamiast prawidłowej daty powstania rzeźby w roku 1934, widnieje data 1903.

Kurt Schwerdtfeger

W latach 1919-1920 studiował filozofię i historię sztuki na uniwersytetach w Królewcu i w Jenie. Naukę kontynuował w słynnej uczelni artystyczno-rzemieślniczej Bauhaus w Weimarze. W 1925 roku przeniósł się do Szczecina, gdzie w Kunstgewerschule (Szkoła Rzemiosł Artystycznych) przy Grünhofer Markt (obecnie pl. Kilińskiego) prowadził klasę rzeźby. Do jego uczniów należeli m.in. przyszli wybitni rzeźbiarze Bernhardt Heiliger i Karheinz Goedtke. Pod koniec lat trzydziestych jego twórczość naziści uznali za „sztukę zdegenerowaną”. W 1937 roku został odwołany ze stanowiska wykładowcy i zmuszony do opuszczenia Szczecina. Większość jego prac usunięto z muzeów bądź zniszczono.

Jest autorem Ptasiej Studni na Różance (obecna rzeźba jest reknstrukcją) oraz płaskorzeźby przedstawiającej oracza na nagrobku rodziny Randolf na Cmentarzu Centralnym.